Prawda jest zazdrosną, porywczą
kochanką, która nigdy nie śpi, oto, czego mu nie mówię nigdy nie będzie dobrze.
Kruk na skrzydłach z rubinu niesiony, między światami brzmi umarłych muzyka, siły jeszcze nie poznał i nie zna też ceny. Moc
głowę unosi i krąg się zamyka.
Każda sytuacja mieści się w planie Bożym dla ciebie.
Chcę szukać w starych miastach i starych krajach zapachu dawnych czasów, który się tam jeszcze unosi.
Gdy pomagasz potrzebującemu, nigdy nie oczekuj nagrody. Sama wróci gołąbkiem.
Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.
Kiedy wykluczy się niemożliwe, to co pozostanie, choćby całkiem nieprawdopodobne, musi być prawdą.
Nie potrzeba miłości by być od kogoś uzależnionym.
Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.
Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.
