Czasem nie trzeba słów, by wiedzieć, że coś się zmieniło.
Taką ja mam po ojcu zasadę życiową: Boso, ale w ostrogach.
Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.
Pytania są niebezpieczne, nie ruszaj ich,
będą spały. Zapytasz - zbudzisz, i znacznie
więcej niż myślisz pytań powstanie.
Słuchaj mnie uważnie, panie Garron,
bo właśnie mówię ci, że cię kocham.
(...) odwaga to pokonywanie strachu. Każdy czegoś się boi.
Żyję w koszmarze, z którego od czasu do czasu budzę się w sen.
Świat to jedno wielkie zoo.
Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
Musisz być w stanie pozwolić sobie na luksus, żeby móc nim pogardzać.
