Łza w Czasie

 (…) życie, o którym marzył, jego jedyne pragnienie, nigdy nie istniało.

 Cisza, przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń.(...) Cisza, przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

 Nie ma ciemności mroczniejszej od wielkiego światła, które zostało zepsute.

 Potrzeba tylko otworzyć oczy. Serce kłamie, a głowa nas zwodzi. Jedynie oczy widzą prawdę. Patrz oczyma. Słuchaj uszami. Wąchaj nosem
i czuj przez skórę. Potem dopiero myśl.
W ten sposób poznasz prawdę.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 To cudowne znaleźć się w czułych, męskich objęciach.

 Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Zaręczam Ci, że wszystko jest trudne, dopóki nie stanie się proste.