Łza w Czasie

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Czasem wydaje mi się, że poranek to jedyna pora dnia, która nie jest zwykłym świteziankowym kłamstwem i że tylko porankiem jest jakimś cieniem prawdy.

 Im więcej ktoś wie, tym bardziej nie powiodło mu się w życiu.

 Ale człowieka trudno zmienić, prawda?

 Człowiek potrafi chyba wymyślić wspomnienia, jeżeli tylko bardzo tego chce.

 Życie polega na tym,
by spędzać razem czas, by mieć ten czas na wspólne spacery, trzymanie się za rękę, cichą rozmowę i przyglądanie się zachodowi słońca.

 Są czyny, za które nie ma przebaczenia.

 Przez kilka następnych godzin zdawało się jej,
że chodzi po linie nad przepaścią - wystarczyła
jedna chwila nieuwagi, by spadła w otchłań smutku.

 Nie ma moim zdaniem nic smutniejszego niż spustoszenie, jakie czyni starość.

 Wiadomo, że w bezsensownych sytuacjach ustępuje zawsze mądrzejszy.