Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.
(...) ale prawdziwa miłość przetrwa każdą rozłąkę.
Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy
umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.
Nie potrafi tak naprawdę nikogo kochać. Tacy ludzie jak on w końcu zostają sami, bez względu na to, jak bardzo byli kochani przez innych.
Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.
Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.
Chorobliwa ambicja i
kretynizm często chodzą w parze.
Nasze prawdziwe osobowości
są głęboko ukryte w tych fałszywych.
Przetrwać da się
wszystko, oprócz tego ostatniego.
Tak. To znaczy, nie. To znaczy... tak, odpowiedź na oba pytania brzmi nie.
