Aż któregoś dnia pojmujesz nagle,
że całe twoje życie jest ohydne, nie warte zachodu, jest horrorem, czarną plamą na białym polu ludzkiej egzystencji. Pewnego ranka budzisz
się z lękiem, że będziesz żyć.
Prawdopodobnie nie zdarzyło się to pierwszy raz w historii świata.
Zamknij oczy i uczyń słowa dla mnie żywymi.
Rzeczywistość nie zawsze jest tym, czym się wydaje.
Tu, w tym pokoju odbędziemy seminarium na temat, kto tu jest dupkiem.
Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.
Kieruj się sercem i intuicją, a nie popełnisz błędu.
Daremnie walczyłem ze sobą.
Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.
Nie do ciebie należy odbieranie życia.
Niekiedy uwolnienie gniewu jest gorszym błędem niż powściągnięcie go.
