Ile razy można sklejać stłuczony wazon, zanim się go wyrzuci.
Pięknych rzeczy nie trzeba dotykać.
Życie jest tak piękne, że śmierć się
w nim zakochała zazdrosną, zaborczą
miłością, która zgarnia wszystko, co się da.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
To nie ból, lecz strach przed
bólem zmusza człowieka do uległości.
Lepiej jest popełnić błąd całym swoim jestestwem, aniżeli starannie unikać błędów z drżącym sercem.
Życie rzadko kiedy bywa takie, o jakim marzymy.
Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.
Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.
(...) odwaga to pokonywanie strachu. Każdy czegoś się boi.
