I z każdym dniem wiedziałem mniej, i z
każdym dniem popadałem w rozpacz, że nigdy
nie przeczytam tego, co powinienem przeczytać.
Zmarszczone brwi i lekko wygięte w dół
usta zdawały się mówić: "Leonie Valdez,
ty łajzo". Rany, jak on kochał tę kobietę!
Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.
Burzę i odbudowuję świat ze swojego snu,a rano próbuję sobie przypomnieć,jak odbudować siebie.
Czy niezwykłe skupienie
osiągane w samotności ma
swoją wygórowaną cenę, którą
jest samotność właśnie?
- Mrok hartuje ducha, chłopczyku: albo nauczysz się z nim żyć, albo zwariujesz.
Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.
Zniknął czar nieznanego a nie zastąpił go jeszcze czar bliskości.
Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami
tej, która istniała i którą stracił.
Odporność stanowił indywidualizm, na który potrzeba wielu wyrzeczeń i mądrości.
