Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.
Myślę, że jak się jest bardzo samotnym, to nawet gromadka mrówek na podłodze wydaje się niezwykle interesująca.
Cudze szczęście łatwiej zauważyć niż swoje. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Poza tym ilu ludzi, tyle szczęść. Dla jednego szczęście to wór pełen pieniędzy, dla drugiego zdrowe dzieci, a dla trzeciego to, że codziennie rano oczy otwiera.
Życie to podróż ku śmierci.
Miłość to jedyne,
o co warto walczyć.
Nie ma niewinnych. Chociaż można
być w różnym stopniu odpowiedzialnym.
Dojrzałość- powiada Bokonon- jest gorzkim rozczarowaniem, na które nie ma lekarstwa, chyba, że uznamy za jakieś lekarstwo śmiech.
Kłopoty są dla ludzi.
Jestem, jaka jestem, ale miałam dość rozsądku, żeby nie być tobą.
Zło pozostaje. Zawsze. Możesz z nim walczyć, ale nigdy do końca go nie pokonasz.
