Zastanawiam się, czy to prawda, że ze złych rzeczy zawsze powstają jakieś dobre.
Cudem nie jest to, co robią inni. Cudem jest to, co robi każdy z nas.
Przyjaciel staje się fragmentem
naszej biografii, jak data urodzenia, pierwsza szkoła czy imiona rodziców.
Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.
W jej sercu i umyśle było zbyt dużo
kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.
Czasami martwi potrafią mówić.
Żeby w pełni zaznać życia, człowiek powinien umierać każdego dnia.
Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.
Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.
Ludzie ciągle chodzą w maskach, uczą się poznawać innych po oczach i po czole.
