O prawdziwym życiu

 Zawsze znajdą się ludzie skłonni wierzyć w to, co mają do powiedzenia złe języki.

 Czy się unoszą? O tak. One pławią się w powietrzu.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Człowiek nigdy nie jest tak bardzo sam, jak kiedy jest sam z sobą. Wówczas jest mu najgorzej, bo jest pomieszany sam w sobie, przekreślony. Kiedy jest sam, jest dwóm: temu, kim jest, i temu, kim nie jest.

 Słowa lecą dalej niż chęci, a chęci niż możliwość.

 Kobieta zostanie zawsze kobietą, choćby była nawet zakonnicą.

 Nie da się zmienić przeszłości.
Można jedynie wyciągnąć z niej naukę.

 Balansujemy na delikatnej huśtawce,
którą stanowi nasz dziwny układ – na
samych końcach, wahając się, a ona chwieje
się niebezpiecznie. Oboje musimy przejść
bliżej środka. Mam jedynie nadzieję, że żadne
z nas podczas tej próby nie spadnie.

 Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.

 Czasem jest coś, co chce się
zrobić, nawet jeśli się nie musi.