I tak się
właśnie kończy świat,
nie hukiem, a skomleniem.
Bóg nie daje ludziom ciężarów, których nie mogą sami udźwignąć.
Tak bardzo chcę należeć do ... ciebie.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Możemy mierzyć czas, ale nie możemy go zatrzymać. Możemy kochać kogoś, ale nie możemy go przekonać, aby nas również kochał. Czas i miłość, o to w życiu chodzi.
Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.
Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.
Jesteś tam, w moich tęsknotach, marzeniach, w moim niepokoju o ciebie, w moim smutku.
Nie możemy żyć w tym, co jutro się wydarzy, musimy żyć dzisiaj, ale warto wiedzieć, że jutro jest prawdą, która przychodzi tylko raz.
Miło jest mieć takie miejsce,
do którego można uciec, gdy się
nie chce być tam, gdzie się trafiło.
