Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.
Zniosę wszystko, o ile będziesz obok.
Łudzi się jeszcze, że ludzie są sobie wierni, a miłosne przysięgi wieczne.
Są takie spojrzenia, które można sobie zapamiętać na całe życie. Ułożyć w pamięci jedno po drugim, jak kwiaty w zielniku i do śmierci przeglądać, wspominając, gdzie
które zostało znalezione. Lub otrzymane.
Im większe podejmuje się wysiłki, by zbliżyć ludzi, tym bardziej stają się wobec siebie nieufni.
Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.
Jedźmy już z tym koksem.
Nie ma złego bez dobrego, ale tego drugiego jest naprawdę niewiele.
Ludzie w rozpaczy nabierają nadludzkich sił.
- Jak było w szkole,
Ellie Bean? - Nie umarłam.
