Ludzka natura według Tołstoja

 Gdy ograbiony nie wie o swej stracie,
Nie mów mu o niej, a nie zubożeje.

 Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć cierpieniom innych.

 Życie przeżywa się do przodu, ale rozumie wstecz.

 (...) mówi się, że spoglądając wystarczająco długo w tygrysie oczy, możne rozpoznać bratnią duszę.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?

 Ten dzień będzie dla ciebie łatwiejszy,
jeśli po prostu zaakceptujesz to, co jest,
zamiast starać się wszystko dopasowywać
do swoich wcześniejszych wyobrażeń.

 W niespełnionej miłości najwspanialsze jest to, że tylko ona nigdy nie wygasa.

 Oświecenie bierze się z lata rozmyśleń, a nie ze ślepego przekonania