Moc istnienia w 'Cieniu Wiatru'

 Słyszałam bicie swojego serca, smutne echo uderzeń. Pomyślałam, że to dźwięk samotności.

 Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg
do stada, ten ma w sobie coś z barana.

 Sądzę, że wkrótce już będziesz musiał uświadomić sobie, dokąd chcesz dojść.
A kiedy sobie uświadomisz, musisz natychmiast wyruszyć w drogę. Natychmiast. Nie wolno ci tracić
ani chwili. Tobie - nie wolno.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 I tak się właśnie kończy
świat. Nie hukiem ale skomleniem.

 Nie znam wielu wyciszonych ludzi.

 Jedyna różnica między mną a szaleńcem to fakt, że nie zrobiłem nic szalonego.

 Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.