Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.
To jedyna rzecz, co do której mój lekarz prowadzący może mieć rację. Nie ma powrotu do tego, co było. Więc możemy równie dobrze iść dalej.
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.
Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna się miłością, a kończy żałobą.
Bo też nic nie jest straszne prócz braku miłości, strasznego jak samo nic
Ambicja to ostatni azyl porażki.
Celem każdej gry jest
wygrana. Jeśli nie zależy ci na wygranej, bez sensu jest walczyć.
Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.
