Moje małżeństwo z Elizabeth nie było łatwe, ale przetrwało wszystko, ...

 Cóż, półprawda jest najlepszą przyjaciółką kłamstwa.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Gdy śmierć wyczytała jej imię, potrafiła rozpoznać jej głos.

 Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie.
Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Musisz zrozumieć, że gdy tylko człowiek chce pomóc drugiemu, sam się odsłania.

 Już za późno. Kocham cię. I też nie chcę bez ciebie żyć.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.