Ależ milordzie, pan jest goły!- oznajmiła, wstrząśnięta nie do opisania.

 Strach w znacznym stopniu

rodzi się z tego, co sami sobie wmówimy.

 Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię.

 Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.

 Marzenia są niebezpieczne: parzą niczym ogień i czasami potrafią spalić.

 Czasem nie chodzi jednak o to, żeby wygrać, lecz o to, żeby się nie poddać.

 Jeśli ty jesteś w stanie to zabić albo coś jest w stanie zabić ciebie, jest prawdziwe.

 Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 Miałam alarm, miałam gaz paraliżujący, miałam jogurt. Czego mogłam chcieć więcej?

 - Myślisz, że jestem ładna? - usłyszałam swój głos. Przez jego twarz przemknęło coś czego nie potrafiłam nazwać.
- Nie. Nie myślę, że jesteś ładna. Jesteś najpiękniejszą dziewczyną jaką kiedykolwiek spotkałem.

 Chryste Panie, jak szybko robi się późno.