I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie.

 Najdziwniejsze w każdej rozłące jest to, że pamięta się tylko to, co było w ludziach dobre.

 Tak jest, najpierw trza wywalić gówno z systemu,
by potem zabrać się do srania na nowo.

 Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

 Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?

 Co cię nie zabije, to cię wzmocni.

 Szczęściu zawsze trzeba pomagać.

 Pamiętasz, jak to było na Ziemi, czasem szklanka była zbyt gorąca, żeby jej dotknąć, ale pomimo to można było z niej pić? Ze wstydem jest podobnie: jeśli go przyjmiesz i wypijesz do dna, wzmocni cię. Ale spróbuj zrobić z nim coś innego, a sparzysz się.

 Nie oczekuj zbyt wiele, a się nie rozczarujesz.

 Podobno prawda wyzwala, a ciebie przygniotła

 W moim życiu zdarzały się chwile, kiedy gotów byłem być draniem.