Jesteśmy jako oliwki, dopiero kiedy nas miażdżą, wydajemy z siebie ...

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Każda stracona możliwość nie widzi sensu powracania.

 Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.

 A przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.

 Wszyscy pragniemy szczęścia
i bardzo o nie zabiegamy. Ale
kiedy już przyjdzie, zaczynamy
rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 Jeśli człowiek nie oczekuje lojalności, nie wytrąca go z równowagi zdrada...

 Zakochanie to także rodzaj magii.

 Moje uczucia są wciąż tu i narastają
Są mi obce i wciąż się uczę
Czy to jest tym, co nazywasz miłością?

 W państwie rządzonym dobrze wstyd być biednym,
w państwie rządzonym źle - bogatym.

 Słowa wypadają mi z ust bez spadochronów.