Nie miał nic, ale to już było coś, a teraz ...

 To nie jest gra. To moje życie.

 Na ustach imię boże, a w duszy myśl o rabunku.

 Ból ciała pozwala mi przynajmniej zapomnieć o cierpieniu duszy.

 Na drabinę wchodzi się
szczebel po szczeblu.
Powolutku aż do skutku.

 Obietnice mają wartość tylko dla tych, którzy w nie wierzą.

 Początek może być wielki albo mały, bardzo mały, ale czasem od czegoś małego mogą się zacząć największe zmiany.

 Człowiek - to istota, która się do wszystkiego przyzwyczaja, i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.

 Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 Wielkość nie skrupułów by rozprawiać o tym co w nas nadpsute.

 Nic nie wiem o tej krzyczącej beznadziei, wobec której jestem bezsilna.