Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.
Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie.
Tym, co je łączy, to korzenie.
(...) przeciwieństwa nie tylko się przyciągają. Płoną żywym ogniem i spopielają całe miasta.
... nie ma nic bardziej niesmacznego niż starcy nie przyjmujący do wiadomości swoich ograniczeń.
Tylko w ludziach małych nie widzimy niczego nadzwyczajnego.
[...] miało być dobrze, jest jak zwykle.
Najpiękniejszy uśmiech ma ten, kto wiele wycierpiał.
Dalej, nie pozwól umrzeć konwersacji.
Powiedz cokolwiek, wystarczy, że będziesz mówił.
Ale po tylu latach bycia nikim poczucie, że wreszcie jest się kimś uderza do głowy. Łatwo uzależnić się od tego, że inni traktują cię, jakbyś rzeczywiście była dla nich ważna.
Żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie mieli umrzeć.
Gdyby nasz Ojciec naprawiał każde zło, nikt nie uczyłby się na błędach
