Nie chodzi o Ciebie. To dar. Nie można na niego ...

 Nikt nie ma obowiązku
kochania drugiego człowieka.
Na miłość trzeba sobie zasłużyć.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Może teraz leżysz z otwartymi oczyma i powtarzasz moje imię. Może boisz się jutra, tak jak i ja? Jeżeli w tej chwili potrafisz zrozumieć i domyślić się czegoś, to pamiętaj: jestem teraz z tobą(...) Jestem z tobą wszędzie, jeśli tylko myślisz o mnie.

 Smutek potrafi zatroszczyć się sam o siebie, lecz by naprawdę się cieszyć, trzeba mieć kogoś, z kim się można podzielić radością.

 Chciałem wzbudzić w sobie

nienawiść, ale nie potrafiłem.
Prawdziwa nienawiść to dar,

którego człowiek uczy się latami.

 Ale pamiętaj, że gałąź, która się nie ugina, pierwsza złamie się w czasie burzy.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Nadchodzi czas, kiedy będzie trzeba wybrać między tym co dobre, a tym co łatwe.

 Uśmiech to skrzywienie, które wszystko prostuje.