[…] poznałem już emocje i poznałem nudę. Nuda była lepsza.

 Las ten co gorsza był zielony.

 Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość.

 Jeśli nie będą chcieli patrzeć to otworzę im oczy przemocą.

 Tylko ci, którzy nie są zakochani, nie są zazdrośni.

 Głośne dźwięki sprawiają, że nie słyszę tych cichych, a cichych dźwięków należy się bać.

 Prawda jest jak tlen, otrzymasz zbyt wiele i się rozchorujesz.

 Kiedy ma się wroga dobrze znać jego zwyczaje.

 Napisane jest: "Kto ukrywa swój honor, ten nigdy honoru nie straci".

 - Ja chcę być lekarzem.

- Taki wstyd w rodzinie! A ja marzyłam, że będzie artystą. Kiedy nosiłam go jeszcze w łonie, biegałam po lesie nago, śpiewając Bacha. Wszystko na nic.

- Widocznie mama fałszowała.

 Wyraźnie poczułam, że powinnam go nie tylko kochać, ale zdecydowanie lepiej karmić.