
Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.
Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.
Miłość to czasownik.
Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.
Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.
I wyobrażał sobie, jaki to przyjemny musi być chłód noża wbitego w rozgorączkowane serce.
Góra z górą się nie zejdzie, a człowiek z człowiekiem zawsze.
Świat byłby nudny, gdyby żyli na nim tylko ludzie mądrzy, dobrzy i rozsądni.
Zdarza się, że wyznanie prawdy nie jest najlepszym pomysłem.
Tak właśnie działa epidemia; zabija, czego nie może pokonać.
Od dziecka i wariata człowiek zawsze dowie się prawdy.
Im więcej posiadamy radości, tym doskonalsi jesteśmy.