Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.

 Boimy się wszyscy i bez wyjątku. Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy, trwając w niej boimy się, że to nie to, albo że nic w życiu już nas innego nie spotka. Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy.

 Większość miłości przemija. Niektóre JEDNAK trwają.

 Nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw.

 Kiedy ci coś zabierają, nawet jeśli to gówno, jednak boli. Nawet jeśli wycinają ci guz, zostaje blizna. A noc jest widocznie najlepszym czasem, żeby ją rozdrapywać.

 Życie to dar narzucony każdemu człowiekowi, choć nikt o niego nie prosi.

 Musicie być mocni mocą miłości,
która jest potężniejsza niż śmierć.

 Ty jesteś nocą i tylko noc potrafi Ciebie zrozumieć i zamknąć w swoich ramionach.

 Być spadającą gwiazdą w czyichś marzeniach i spełniać każde życzenie.

 Są meble, które przeszkadzają, i są meble niezbędne! To tylko od ciebie zależy, jakim meblem się staniesz.

 Ten, kto przechodzi przez życie pośpiesznie, szybciej dociera do grobu.