Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 Był zdecydowany. Był silny. Był więc bardzo jakiś, nawet za bardzo jakiś. Nie wiedział, czym jest wyrzeczenie się kontroli nad samym sobą, nad tym, czym się jest. Nie miał pojęcia, czym jest ta cudowna rezygnacja, abdykacja, wyrzeczenie się władzy nad własnym znaczeniem, własną wartością, własnym życiem.

 Prawda jest jak tlen, otrzymasz zbyt wiele i się rozchorujesz.

 Tylko dzieci mówią całą prawdę. Dlatego właśnie są dziećmi.

 Nie ma rzeczy niemożliwych.
Są tylko mało prawdopodobne.

  Jesteś bardzo dziwnym potworem - niemal wyszeptał. - Potwory lubią omamiać ludzi.
Cóż mogła na to odpowiedzieć? Była kiepskim potworem, a jeszcze gorszym człowiekiem.

 Na ogół staram się zwalczać własne szajby. Tę pielęgnuję.

 Człowiek musi być prawdziwy, bo tylko w ten sposób możemy naprawdę rozpoznać swoje uczucia.

 Tak mi się nudzi bez Ciebie, tak mi się nic nie podoba...

 Przepraszam za to, czego nie zrobiłem.

 Kto chce, szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu.