Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 - A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.

 Andrzej to bardzo troskliwy mąż i ojciec, a co dla mnie najważniejsze - zawsze dotrzymuje słowa.

 Wszystko zmieniło się tej nocy, kiedy zobaczyłam, jak płonący chłopak spada z nieba.

 Życie jest wieczną ucieczką od samych siebie, nic nie można na to poradzić.

 Życie od teatru różni się tylko tym, że w życiu nie ma prób generalnych.

 Nienawiść jest jak rak: niszczy serce.

 Czerwień krwi jest barwą wieczności.

 Piękno nie jest wynalazkiem człowieka.

 Niedyskrecja jest gwoździem do trumny każdego romansu.

 Po jakimś czasie po prostu odpuściłam, po raz kolejny tracąc coś cennego.