Istnieją cierpienia, których kielich trzeba wypić do dna.

 -Wiem. Ja tylko mówię, że postąpiłem tak, a nie inaczej ze względu na ciebie. Odkąd cię poznałem, wszystko robiłem z twojego powodu. Nie mogę się od ciebie uwolnić, Clary. Ani sercem, ani duszą, ani umysłem. I wcale nie chcę.

 Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.

 Pieniądze szczęścia nie dają.

 Tylko głupcy uciekają z nieba, nawet jeśli to niebo zamieszkują piekielne zjawy.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Nie atakuj ofiary, póki nie upewnisz się, czy to ofiara.

 Jakie to szczęście, że życie nie składa się z samej tylko miłości - byłoby zbyt okrutne.

 Uważam, że lepiej odbudowywać się w cierpieniu, lecz w prawdzie, niż spędzić całe życie w iluzji i umrzeć jako nieudacznik.

 To straszne urodzić się bez wyobraźni.
Ciekawe, czy to leczą?

 Ludzie nie dzielą się na dobrych i śmierciożerców.