Istnieją cierpienia, których kielich trzeba wypić do dna.

  Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.

 Umrzeć to nie sztuka,
natomiast sztuką jest żyć.
Prawdziwym arcydziełem - żyć i nie zejść na psy.

 Łatwo jest patrzeć wstecz i zrzucać winę na innych, trudniej spoglądać przed siebie i brać odpowiedzialność za swoje decyzje i przyszłość.

  Psy są niezwykle wyczulone na uczucia ludzi i rzadko narzekają. Żyją chwilą, nie martwią się o przyszłość. Nigdy by nie pomyślały, żeby nas osądzać, nie są wyrachowane ani mściwe, nie szukają dziury w całym. Za to są niezwykle oddane. Gdyby psy były jak ludzie,
to w końcu przestałyby w nas wierzyć.
Ale one nigdy nie przestają.
Jeśli mogłyby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak bardzo nas kochają,
pewnie powiedziałyby: bo tak.

 Módl się o cuda, ale kapustę sadź!

 W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byśmy to mogli dowodami obalić?

 W państwie rządzonym dobrze wstyd być biednym,
w państwie rządzonym źle - bogatym.

 Mam wiarę. Tylko nie jestem pewien, w co wierzę.

 Drapieżniki łowi się podstępem, zwierzęta domowe – arkanem.

 - Nie pomagasz mi. Nie możesz przynajmniej wstać?
- Myślę. Najlepiej myśli mi się w łóżku.
- W łóżku mężczyźni wcale nie myślą.