Istnieją cierpienia, których kielich trzeba wypić do dna.

 Powietrze smakowało jakby ktoś je gotował całymi godzinami, a potem zaczekał, aż wystygnie.

 Ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

 Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.

 Człowiek bez żadnych konkretnych osiągnięć wszędzie jest tylko popychadłem.

 Iskry uniosły w górę ich prawdy i kłamstwa.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Od tego, co być powinno, do tego, co jest, żadnego mostu nie wybudujesz.

 Nie musimy być doskonali, pod warunkiem że będziemy dążyli do doskonałości.

 ...wspomnienie jest również formą spotkania.

 Zakładasz się z matką naturą, przegrywasz.