
Kto jest głuchy, ślepy i milczy, ten żyje sto lat ...
Kto jest głuchy, ślepy i milczy, ten żyje sto lat w spokoju.
Zaledwie cienka linia odgradza przyjemność od bólu i nie trzeba być szalonym, by to przyznać.
Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał.
Nie należy być zbyt ufnym, bo to cecha niepraktyczna.
Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, to fakt, że w ogóle żyjesz, traci wszelki sens.
W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.
Tylko dzięki bólowi człowiek może dorastać - mówił - ale bólowi trzeba stawić czoło. Kto umyka przed tym, albo użala nad sobą, skazany jest na porażkę.
Zaufaj mi, jestem geniuszem.
Możesz być spokojny, wiedz, że twoje zdanie nie ma już znaczenia.
Jak zdefiniować nadzieję? To stan, w którym rodzą się marzenia.
Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.