Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.

 Gdybym mogła uwolnić się od ciebie ale nie musiała cię stracić.

 Diabeł stworzył po to młodość, byśmy popełniali błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić.

 Niespodziewane wydarzenia wymagają użycia niespodziewanych środków.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Nikt nie kradnie książek, oprócz przyjaciół.

 W długiej historii ludzkości zdrowy rozsądek nigdy nie święcił wielkich triumfów.

 Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem.

 Za każdy dobry uczynek w końcu zostaniesz ukarany.

 To, co czynimy za życia,
odbija się echem w wieczności.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…