Nie może być odważnym ten, kto nie zaznał strachu.

 Często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Kochamy tych, dla których się poświęcamy.

 Metafizyczny stan, który jest brzemieniem i darem służących - niewidzialność.

 Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.

 Demokracja potwornie poniżyła jednostkę, a niebawem ją unicestwi, jak to czyniły wielkie teokratyczne despotyzmy.

 Trzeba iść do przodu, a nie patrzeć w przeszłość.

 Kładę się teraz do snu, na trochę dłużej niż zwykle. Naz­wijmy to wiecznością.

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 Jedyną nadzieją jest... nadzieja.

 Niech nasza droga będzie wspólna.
Niech nasza modlitwa będzie pokorna.
Niech nasza miłość będzie potężna.
Niech nasza nadzieja będzie większa od
wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.