Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.

 Oko za oko uczyni tylko cały świat ślepym.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 Wcześniej czy później życie niszczy wszystkie nasze możliwości.

 Życie to wieczne ryzyko. Śmierć jest dużo prostsza.

 Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.

 Może miłość oznacza poświęcenie własnych wyobrażeń, żeby ukochana osoba mogła spełnić swoje marzenia.

 Bóg daje szczęście, ale człowiek musi je złapać.

 No, proszę, panno Jane, proszę nie płakać – powiedziała (…). Mogła równie dobrze powiedzieć ogniowi: „Nie pal się”.

 Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.

 Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.