Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz ...

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia [...].

 Jeśli ktoś prosi nas o pomoc,
to znaczy, że jesteśmy
jeszcze coś warci.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, znając tylko niewielki fragment rzeczywistości, który w dodatku pojmujemy na opak.

 Boże, tak trudno jest wyzbyć się chęci posiadania przedmiotów i ludzi, których się kocha.

 [...] dobrze jest mieć forsę, nie wierzcie tym, którzy mówią co innego.

 Pieniądze. Czarna obsesja ludzkiej rasy.

 Z samym sobą nie mam nic wspólnego.

 ...ale dobrzy ludzie są silni;
jakże często pomagają
życzliwym słowem i czynem,
a nade wszystko - sercem.

 Geniusz ma granice.
Obłęd - nie aż tak.