Sięgaj aż do gwiazd swoimi marzeniami i pragnieniami.

 Chodzimy po tej samej ziemi, ale chyba w innych butach.

 Chłopcem do bicia dla losu jestem, tak, wszyscy jesteśmy.

 Przewróciłam oczami tak daleko w głąb głowy, że prawie dostałam udaru.

 Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie

 Ojczyzna – to wielki zbiorowy obowiązek.

 Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kurwa, szczęście!

 Bierze głęboki oddech. Poza cierpliwością nie ma nic do stracenia.

 Nie wiem, czy wojna jest przerwą w czasie pokoju, czy też pokój jest przerwą w czasie wojny

 Rozłączyć- to jak podzielić łąkę na pół.