Prawdziwa wiedza to ta, która zostaje wyrzeźbiona w umyśle. Jak ...

 Jeśli kogoś kochamy, chcemy poznać nie tylko duszę, ale i ciało ukochanego. Czy to takie ważne? Nie wiem, pewnie przemawia przez
nas instynkt. W tej kwestii trudno przewidzieć własne reakcje albo wyznaczać sobie granice.
Najwspanialsze jest odkrywanie, kiedy onieśmielenie ustępuje miejsca śmiałości, a ciche jęki zmieniają się w krzyki i przekleństwa. Tak, przekleństwa. Kiedy kocham się z mężem, chciałabym słyszeć „niecenzuralne” słowa.
Zamiast tego padają pytania: „nie za mocno?”, „nie za szybko?”, „nie za wolno?”. To bardzo krępujące, chociaż może w pierwszej fazie związku niezbędne i świadczy o wzajemnym szacunku. Aby stworzyć idealną, intymną więź, trzeba ze sobą dużo rozmawiać, bo nie ma nic gorszego od frustrującego milczenia i pruderii.

 Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.

 Koniec snów na jawie.

 "Im bardziej czegoś pragniesz,
tym dłużej będziesz na to czekał"

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.

 Zmieniam świat. Zmieniam go na lepsze, nawet jeśli to wszystko są małe kroczki.

 Nie ma znaczenia, czy się zejdzie z właściwej drogi na krok, czy na milę.

 Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?

 Krew z serca mojego twoją jest ochroną!

 Nigdy nie wyjdę za kogoś, kto nie kocha i nie akceptuje mnie takiej jaką jestem..