
Wojna ta powinna była nauczyć nas przynajmniej jednego. Litości dla ...
Wojna ta powinna była nauczyć nas przynajmniej jednego. Litości dla wszystkich tych bezrozumnych stworzeń, które znosić muszą nasze nad sobą panowanie.
Życie jest krótkie, a człowiek kłóci się o bzdety. Dziś myślę: „Po co?”. Trzeba było mówić więcej dobrych słów. Zostaje żal do siebie i czasu.
Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.
Hej miłość, wypierdalaj z mojego domu
Mówiłem ci to tysiąc razy
Bo mój mózg mówi mi, że jesteś niebezpieczna, a mój brzuch mówi, że jesteś po prostu zbyt trudna do znalezienia
Spróbuj po prostu żyć, rozpamiętywanie jest zajęciem starców.
Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie.
(...) prawdziwa miłość przydaje mocy kobiecie, mężczyznę zaś wystawia na niebezpieczeństwo.
Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.
Wczoraj trwa wiecznie. Jutro nigdy nie nadejdzie dla ciebie...
Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.
Obejrzyj się za siebie w przeszłość, aby nauczyć się lepiej patrzeć przed siebie, w przyszłość.