Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.
Obraz znaczy tyle co tysiąc słów.
Moje miejsce jest obok ciebie, twoje obok mnie.
Bycie martwym to niewiele więcej niż stan umysłu.
Słuchaj, bo inaczej twój język uczyni cię głuchym.
Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada mija, zastępuje ją inna.
Tak cholernie łatwo jest być pod ręką, kiedy jest za późno.
Miłość bierze się z czystego serca, z dobrego sumienia i ze szczerej wiary.
Nie wszystko złoto, co się świeci.
Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.
On wcale nie myśli (...) i dlatego nie zdarza mu się myśleć błędnie.
