
Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję ...
Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję się tego jak ślepiec ciemności.
Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.
Świat dzieli się na tych co srają dobrze i na tych co srają źle.
Słowa, które zapadają w serce szepcze się, a nie je wykrzykuje.
Ludzie często wyrzekają się miłości, a przecież miłość to najlepsze, co może im się zdarzyć.
Większość ludzi wolała by umrzeć, niż myśleć. I tak zresztą robią.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.
Takie właśnie szczęście jest chyba największe, kiedy nie potrafi się podać tylko jednego powodu.
Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.
Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?
Gdyby każdy z tych słoików był wielkim diamentem, Sam i tak wolałby nutellę.