Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.
Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.
Im bardziej się starzeję, tym większego nabieram przekonania, że nie ma nic tak żałosnego, tak śmiesznego, tak absurdalnego i tak absolutnie cudownego jak człowiek…
Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.
Niektórzy widzą rzeczy, które są niewidoczne dla innych.
Można unieważnić słowa, nie można unieważnić milczenia.
Podróżować znaczy żyć. A w każdym razie żyć podwójnie, potrójnie, wielokrotnie.
Żyj, nie żałuj...
(...) w szkole, kiedy znajdujemy sobie
przyjaciół, jesteśmy jeszcze niedojrzali umysłowo. Zanim się przekonamy, jaki
ktoś jest, wiążemy się z nim na dobre.
Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu,
nigdy byśmy się nie zakochali.
Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni.
Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu,
bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens.
Za każdym razem trzeba skakać w przepaść
i budować skrzydła po drodze.
Nigdy nie kieruj się strachem! Strach ogłupia!
Śpiesz się powoli.