Maski się zmieniają, ale twarze pod maskami pozostają te same.

 Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.

 Czasem ogarnia mnie poczucie winy, że jestem szczęśliwy.

 Czasami bardzo potrzebujesz przyjaciela, ale nikogo nie ma w pobliżu.

 Człowiek robi, co może, i żyje, jak się da, a reszta jest w ręku Boga.

 Że twój mrok nie zdoła zgasić mojego światła. Obiecaj.

 Czasem najlepsze są rozwiązania niekonwencjonalne. Robiąc coś wbrew wszelkiej logice, przywracamy równowagę panującą w przyrodzie. Dzięki temu najprostsze nawet działanie nabiera kosmicznego wymiaru.

 Zgubiłem się w Lesie ale ciągle jestem na Szlaku...

 Ale może powinniśmy kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Ważne jest by ludzie czuli się wolni nawet jeśli wolni nie są.

 Wspomnij mnie, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól mi odejść.