Przestałem marzyć. A gdy człowiek przestaje marzyć - umiera.

 Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń
i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 Nie ma żadnego "przedtem". Jest tylko teraz i to, co nastąpi zaraz potem.

 Prawda staje się prawdą dopiero, kiedy ktoś ją przyjmie.

 Człowiek staje się takim,
jakim widzą go oczy pożądanej osoby.

 Niedowiarstwo przychodzi naturalnie, niewiarę trzeba w sobie wyrobić.

 Serca są kruche. I nawet kiedy człowiek zdrowieje, już nigdy nie jest taki jak wcześniej.

 Przyjaciół łatwiej oszukać, nigdy się tego nie spodziewają.

 Książki kiedyś przeczytane powracają do nas w najbardziej niezwykły sposób.

 Nie potrafię odróżnić moich marzeń od koszmarów.

 Nie burzy się czegoś, co pragnie się mieć w przyszłości.