
Nie ma tego złego, co by nie wyszło na jeszcze ...
Nie ma tego złego, co by nie wyszło na jeszcze gorsze.
Każdy, kto się przyzwyczaja, może równie dobrze nie żyć.
Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.
Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.
Ale pamiętaj, że to, co robisz i kim jesteś, będzie Ci ciążyło na sumieniu przez całe życie. Wszystko, czego jesteśmy teraz świadkami, to zaledwie początek. Pewnego dnia będziesz musiał spojrzeć sobie w twarz.
Dom jest tam, gdzie Twoje serce... niekoniecznie tam, gdzie śpisz.
Normalność nie jest nudna. Normalność jest pożądana.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.
Nie smakiem rozkoszuje się podniebienie, ale wspomnieniem.
Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.
Wszystkie godziny ranią, ostatnia zabija.