O, jakże pusty jest głos nauki, kiedy się o nią ...
O, jakże pusty jest głos nauki, kiedy się o nią rozpaczliwie uderza głową pełną namiętności.
Udostępnij:
Inspiracje:
Najdziwniejsze w każdej rozłące jest to, że pamięta się tylko to, co było w ludziach dobre.
W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.
Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.
Prawda jednak zmienia się wraz z ludźmi.
Bycie człowiekiem jest przereklamowane.
Nieważne, na jaki szczyt się wspinasz – zawsze zabieraj kogoś ze sobą.
Cudem nie jest to, że skończyłem.
Cudem jest to, że miałem odwagę zacząć.
Upadek kusi, tak jak kusiło wchodzenie na szczyt.
Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.
Jeśli ktoś Ci zarzuca apatię i ignorancję, odpowiedz: "Może... Nie wiem... G*wno mnie to obchodzi.