Kocham go tak bardzo, że to aż boli.

 Dlaczego owe dawno zasypane i wyschnięte źródła wołają teraz z taką siłą?

 Robiłam to już. Wiele razy. Zamykałam oczy i odchodziłam.

 Sedno radości życia, jego piękna, tkwi w tym, że życie może nas zaskakiwać.

 Kwiat, co dziś uśmiechem się ukłoni. Umrze jutro w waszej dłoni.

 Bo właśnie wtedy, kiedy robimy wyliczenia, rozważamy wszelkie za i przeciw, upływa nasze życie i nic się w nim nie dzieje

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.

 Dusza to nic innego jak my sami.

 Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś innym.

 Czasami musimy ludzi ranić, by się nie rozpaść. Ale musimy robić to z miłością i tyle.