Osobiście wyznaję pogląd, że "normalny" to jest tryb uruchamiania komputera.

 Nie ważne, jak piękne by nie były wspomnienia - nie wolno żyć tylko nimi.

 Szczęście jest prawdziwe, tylko wtedy kiedy je dzielimy z innymi

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.

 Nawet stojąc w miejscu, można zabłądzić.

 Najlepsza "zemsta",
to spektakularny sukces.

 Szczerość wymaga odwagi, może
dlatego nie cieszy się popularnością.

 Jak powiada starożytne przysłowie, trzy palce trzymają pióro, ale pracuje całe ciało. I całe boli.

 Było tak jakby cała nasza nadzieja została zabrana razem z naszą Hope.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.