Wszystko zapominasz, ale pamiętasz każde moje słowo.

 W dziesięć lat można poruszyć nawet góry.

 Jak cię widzą, tak cię piszą.

 - Greta - odezwałam się. - Wiesz, to już długo nie potrwa. Mam na myśli Fina.
Musiałam się upewnić, że rozumie sytuację równie dobrze jak ja. Mama porównywała ją do kasety magnetofonowej, której nie da się przewinąć. Trudno jest jednak pamiętać, że nie da jej się przewinąć, dopóki słucha się muzyki. Zapomina więc się o tym, zatapia w muzyce, a wtedy, zanim się człowiek obejrzy, taśma się kończy.

 W życiu nie wszystko jest czarne albo białe. Istnieje wiele odcieni szarości. Mimo to ludzie często wydają sądy prosto z mostu, nie biorąc poprawki na to, że ktoś może się zwyczaj nie pomylić.

 Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy. Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.

 Dopóki wrogowie są w polu, nie ma mowy o zwycięstwie.

 Zawsze bardziej mi po drodze z tymi, co walczą o wolność.

 Wiem, że serce mi bije, i wsłuchuję się.
Bicie to biologia, ale jaka jest pieśń?

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Nie, nie twoja. To moja historia. Ty tylko w niej występujesz.