Wszystko zapominasz, ale pamiętasz każde moje słowo.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Kiedy nie ma się nic do roboty, myśli stopniowo płyną coraz dalej i dalej. A gdy pójdą za daleko, trudno za nimi nadążyć.

 Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 Obudziła się w najgłębszej głębi nocy, kiedy nie ma księżyca i godzina jest żadna.

 Moja piękna, moja Isobel. Moja miłości. Prosiłaś, bym czekał. Więc czekam. Bo wiem, że to wszystko jest tylko snem. A kiedy ze snu się zbudzimy, znowu Cię zobaczę.

 Konieczność jest ostatnią i najgroźniejszą bronią.

 Nasza inteligencja to organ adaptacyjny. Uzasadnia nasze interesy. Zestraja nasz porządek wartości z naszymi działaniami.

 Przeciwności losu nie są przeszkodą na drodze życia. Są częścią tej drogi.

 - Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.

 Noc była zimna, lecz bezwietrzna, a oddech zamarzał w kształcie wypowiadanych słów.