
Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady!
Sami tworzymy to, kim jesteśmy.
Najlepszych ludzi uformowało naprawianie własnych błędów.
Marzyłam o zintegrowaniu się z kimkolwiek, już choćby po to, by potem mieć komfort oderwania się od niego.
Tchórze zawsze będą czynić wrzask i domagać się śmierci tych, co rzucają posiew nowego życia...
Zawsze sprawiaj, by inny człowiek czuł się ważny.
Zawsze musi być jakiś cel, żeby odczuwało się chęć.
- Boga nie ma - odrzekła spokojnie. - Niebo jest puste. - A potem dodała: - Miłość jest naszą religią, w nią musimy wierzyć.
Człowiekowi, który tłumaczy każdy swój błąd, nie starcza już czasu na nic innego.
"Dziś tak bardzo chcę cię pocałować, że gryzę się we własny oddech"