Serca są kruche. I nawet kiedy człowiek zdrowieje, już nigdy ...
Serca są kruche. I nawet kiedy człowiek zdrowieje, już nigdy nie jest taki jak wcześniej.
Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.
Tak to właśnie jest, częścią
wartości życia jest świadomość,
że możesz utracić wszystko, co
cię otacza.
Miej nadzieję na najlepsze, przygotuj się na najgorsze.
W starym piecu diabeł pali.
Czasami rzeczy nie są tylko czarne i białe, i jest więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź.
W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.
Co komu do tego, skoro i tak mniejsza o to?
Czy istnieje skala bólu? on wypełnia nas do granic wytrzymałości, a jednak go znosimy.
Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.
Nie mam zamiaru spełniać czyichś oczekiwań, w życiu nie chodzi o to by sympatie zdobywać!