Serca są kruche. I nawet kiedy człowiek zdrowieje, już nigdy ...

 Kieruj się swoim sercem. Ono nie zwiedzie cię na manowce.

 Szukałeś odpowiedzi. Tu są tylko nowe pytania.

 [...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 Nikt nie czuje się tak silnie osadzony w życiu, a jednocześnie tak bardzo poza nim, jak starzy ludzie z małych miast, z tych brzydkich, brudnych ulic, ziejących udręką.

 Nic w świecie nie jest warte,
żeby człowiek odwrócił się od tego co kocha.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?

 A ja chcę po śmierci spokojnie sobie nie żyć..

 Czasami nie wiadomo, czego się szuka, dopóki człowiek tego nie znajdzie.

 Jak może dać życie, jeśli nie wie nawet, po co żyć?