Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.
Jesteśmy jak gwiazdozbiór, a zmiany w konstelacjach zawsze prowadzą do chaosu.
Czasem o bólu trzeba milczeć, bo nie da się go wypowiedzieć.
Matka byłaby zdolna wymyślić szczęście, aby je dać swoim dzieciom.
Kochajmy się dopóki mamy złudzenia, kiedy je stracimy, lepiej się rozstańmy.
Ból jest jak tkanina. Im silniejszy tym cenniejszy.
Porobiłem rozmaite znajomości, towarzystwa jednak nie znalazłem do tej pory.
Oczy, w których nie widać duszy, są przerażające dla oczu, z których dusza wyziera.
Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.
(...) czas jest chwiejnym przedsięwzięciem, nie ma co na nim polegać.
Wszystko, co najbardziej nam się podoba na początku znajomości, potem najbardziej nas irytuje.
