A jak wyjdzie śmiesznie? Ludzie się pośmieją i koniec. Wielkość ...

 Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.

 Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.

 Sensem podróży nie jest dotarcie do celu, lecz odwaga, by w nią ruszyć.

 Któregoś pięknego dnia umierasz i już.

 Wykąpmy się jeszcze raz w tych spranych gestach, kawałach i docinkach, wypijmy jeszcze kilkadziesiąt ślepych bruderszaftów, by następnego dnia po południu, umyci i ogoleni, ze zmiażdżoną głową, po czterech kawach stawić czoło dojrzałości.

 Wiesz, jak to jest: kiedy cię obrzucają błotem, zawsze coś się do ciebie przyklei.

 Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie. Jest dokładnie wtedy, kiedy trzeba.

 To, co płynie z głębi naszego serca, nie wymaga wysiłku.

 Prawdziwi optymiści nie są przekonani o tym, że wszystko pójdzie dobrze, za to są przekonani, że nie wszystko pójdzie źle.

 Chlanie wódy jest tematem tak kreatywnym, że w każdej chwili powstać może jakaś fundamentalna kwestia.