Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać ...
Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać - pamiętać już nie umiemy.
-Przed śmiercią - powiedział Lalit - nie można uciec. Trzeba ją przyjąć, kiedy nadejdzie.
Serca bywają dobrze ukryte, a Ty zdradzasz je słowem.
Na pewno coś knuje...
A kto ci powiedział, że zawsze ma być sprawiedliwie?
Na tym świecie zawsze jest coś za coś.
Fajnie, że cię poznałam, ale czas nie kutas, nie stoi, czas lecieć.
Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.
Jezu, jak mało człowiekowi trzeba, aby się poczuł szczęśliwy. Prawie nic.
Dopiero kiedy wszystko stracisz, będziesz mógł coś osiągnąć.
Dobrze wiemy, że umiera się raz. Na tym koniec.